από dete.gr
Το σκηνικό του Ρίου… επαναλαμβάνεται!
Σφυρίζει αδιάφορα το «ευαίσθητο» Υπουργείο του Παναγιώτη Κουρουμπλή
Ο Χρήστος έγινε 19. Πριν από 3 χρόνια, στα 16 του, η φωτογραφία του με τους ιμάντες στην ψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου Ρίου είχε προκαλέσει πανελλήνιο σάλο. Η εικόνα επαναλαμβάνεται! Ο Χρήστος μεταφέρθηκε στο Δαφνί και από τον Ιούνιο 2014 μέχρι σήμερα, επί 14 ολόκληρους μήνες, είναι δεμένος σε ένα κρεβάτι!
Όπως και τότε είχε επισημάνει η Εταιρεία Ψυχικής Υγείας και Εκπαίδευσης των Ατόμων με Αυτισμό Αχαΐας ( ΕΨΥΕΠΕΑ) «Aισθανόμαστε ντροπή, ανησυχία και αποτροπιασμό, σαν γονείς παιδιών με Αυτισμό για τις απαράδεκτες συνθήκες νοσηλείας Αυτιστικού παιδιού όπου δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα προστασίας και φροντίδας που απαιτείται για όλα τα πάσχοντα παιδιά και πολύ περισσότερο για τα παιδιά με αναπηρία. Δυστυχώς οι συνθήκες νοσηλείας θυμίζουν παλιές εποχές ασυλοποίησης και βάναυσης κακοποίησης των ψυχικά πασχόντων. Ερωτούμε και περιμένουμε άμεσες απαντήσεις και λύσεις από όλους τους αρμόδιους αναμένοντας και την απόδοση ευθυνών σε κάθε υπεύθυνο.Η ακινητοποίηση παιδιού με Αυτισμό δεμένο με ιμάντες, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα πέρα από την οξεία φάση, αποτελεί αποδεκτή Ιατρική θεραπευτική μέθοδο και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρακτική; Μήπως πρόκειται για Ιατρική κακοποίηση και βάναυση μεταχείριση Αυτιστικού παιδιού με ολέθριες συνέπειες και καταπάτηση των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς του»;Ο Χρήστος μετά την νοσηλεία του στο ΠΠΝΠ μεταφέρθηκε στο σπίτι του. Εζησε εκεί ενάμιση χρόνο. Τον Ιούνιο 2014 με Εισαγγελική εντολή μεταφέρθηκε και πάλι στην Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Ρίου. Ο Διευθυντής της αρνήθηκε να τον παραλάβει και τον μετέφερε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Δαφνί. Όπως είχαν πει τότε οι γιατροί «έπρεπε να ρυθμιστούν τα φάρμακα του Χρήστου». Ο οποίος πάσχει από αυτισμό και δεν έχει καμία σχέση με… ψυχιατρική ασθένεια (σχιζοφρένεια, μανία κλπ). Ωστόσο παρουσιάζει ορισμένες φορές επιθετική συμπεριφορά. Όπως μας κατήγγειλαν οι γονείς και άλλοι συγγενείς τους που τον επισκέφθηκαν, ο Χρήστος παραμένει από τότε δεμένος! Τον έχουν δέσει με ιμάντες στο κρεβάτι από το χέρι και το πόδι! Ο ίδιος δεν επικοινωνεί εύκολα με το περιβάλλον. Ωστόσο λέει συνεχώς «σπίτι», φανερώνοντας την θέλησή του να επιστρέψει στο οικογενειακό περιβάλλον. Οι γονείς του μας κατήγγειλαν πως στο «Δαφνί» τους ενημέρωσαν πως λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, ο 19χρονος πρέπει να μένει δεμένος. Δεν υπάρχει κάποιος να τον παρακολουθεί. Όλους αυτούς τους μήνες έχουν κινήσει γη και ουρανό! Έφτασαν μέχρι το Υπουργείο Υγείας αλλά τόσο ο κ. Κουρουμπλής όσο και ο κ. Ξανθός έβαλαν τον φάκελο του Χρήστου… σε κάποιο ντουλάπι! Ακόμη και στην «πρώτη φορά Αριστερά» η αδιαφορία ζει και βασιλεύει!Οι συγγενείς τους ζητούν να υλοποιηθεί η υπόσχεση που είχε δοθεί για τον Χρήστο. Να μεταφερθεί σε μία ειδική δομή για αυτιστικά παιδιά, βαριά περιστατικά. Υπάρχουν δύο στην Αθήνα, η «Ανάσα» στο Θησείο η οποία μάλιστα χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και ο «Άγιος Νικόλαος» στην Παιανία!Αν δεν δοθεί άμεσα λύση, ένα 19χρονο παιδί θα παραμένει δεμένο στο Δαφνί! Που να ξέραμε όλοι εμείς ότι υπάρχουν εικόνες μέσα στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής που είναι χειρότερες από αυτές που μας μεταφέρουν μέσω διαδικτύου οι αιμοσταγείς τζιχαντιστές.
Η άποψη των εργαζομένων
Οι εργαζόμενοι στο Δαφνί μιλούν για υποστελέχωση των υπηρεσιών τους, καθώς λόγω οικονομικής κρίσης δεν έγιναν προσλήψεις την τελευταία πενταετία. Ειδικοί ψυχικής υγείας διαπιστώνουν κατάχρηση του μέτρου της καθήλωσης, ενώ περιστατικά που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να νοσηλεύονται μαζί συνυπάρχουν σε κορεσμένους θαλάμους. Τον ερχόμενο Ιούνιο, στο πλαίσιο της αποασυλοποίησης, το Δαφνί προβλεπόταν να κλείσει. Ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο τι θα συμβεί.
Ο ιμάντας με τον οποίο γίνεται η καθήλωση ασθενών
Από το 2008 η Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές, τα μέλη της οποίας ορίζονται από το υπουργείο Υγείας, είχε στείλει σχετικές οδηγίες στα νοσοκομεία. Σύμφωνα με αυτές, η καθήλωση είναι το έσχατο μέσο. Διαρκεί όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες και εποπτεύεται. Ανά 15 λεπτά νοσηλευτής επισκέπτεται τον ασθενή και ελέγχει τα ζωτικά σημεία, ενώ ο ψυχίατρος επανεκτιμά ανά ώρα τη σκοπιμότητα της παράτασης ή μη της καθήλωσης. Κάθε μεταβολή πρέπει να καταγράφεται σε ειδικό τετράδιο. Στην πράξη όμως αυτές οι οδηγίες δεν εφαρμόζονται πάντα. Στην περίπτωση ενός αυτοστικού παιδιού όπως ο Χρήστος απαγορεύεται η χρήση ιμάντα. Κι όμως ο Χρήστος είναι δεμένος 14 μήνες.
Ενδεικτική είναι η εικόνα από παλαιότερους ελέγχους της Επιτροπής στο ΨΝΑ. Το 2012 η Επιτροπή διαπίστωνε ότι «προφανώς μετά από αντιρρήσεις των ειδικευόμενων ιατρών να ενημερώνουν το τετράδιο» 10 από τους 17 νοσηλευόμενους σε τμήμα χρονίων περιστατικών καθηλώνονταν προληπτικά με ιμάντες για 12 ώρες κάθε νύχτα.
Νέα παρέμβαση
Η Εταιρεία Ψυχικής Υγείας και Εκπαίδευσης έχει παρέμβει για την περίπτωση του Χρήστου και στον Υπουργό Υγείας. Γράφοντας: «Τα κλουβιά φυλακές» και οι «φυλακές ψυχών» δεν εμφανίζονται λόγω οικονομικής κρίσης στην χώρα μας. Υπήρχαν και σε παρελθούσες εύρωστες οικονομικές περιόδους. Η απογύμνωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό συντελείται σταδιακά και σε βάθος χρόνου. Η διαμόρφωση νέων δομών προστατευόμενης διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία κάτω από τον έλεγχο της τοπικής μας κοινωνίας. Για να μην διαιωνίζονται τα ιδρύματα – αποθήκες ψυχών, αποτελεί πάγιο αίτημα του αναπηρικού κινήματος, δικαίωμα των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες – των πιο αποκλεισμένων ανάμεσα στους αποκλεισμένους- και υποχρέωση της Πολιτείας και της Κοινωνίας, η οποία δεν μπορεί να καλύπτεται πίσω από ψιθύρους και ανέξοδες ευαισθησίες. Ως εκ τούτου αναμένουμε να διερευνήσετε τις συνθήκες νοσηλείας του 19χρονου και να παρέμβετε ώστε να βρεθεί λύση για την αντιμετώπιση αυτής της δύσκολης κατάστασης».
Το σκηνικό του Ρίου… επαναλαμβάνεται!
Σφυρίζει αδιάφορα το «ευαίσθητο» Υπουργείο του Παναγιώτη Κουρουμπλή
Ο Χρήστος έγινε 19. Πριν από 3 χρόνια, στα 16 του, η φωτογραφία του με τους ιμάντες στην ψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου Ρίου είχε προκαλέσει πανελλήνιο σάλο. Η εικόνα επαναλαμβάνεται! Ο Χρήστος μεταφέρθηκε στο Δαφνί και από τον Ιούνιο 2014 μέχρι σήμερα, επί 14 ολόκληρους μήνες, είναι δεμένος σε ένα κρεβάτι!
Όπως και τότε είχε επισημάνει η Εταιρεία Ψυχικής Υγείας και Εκπαίδευσης των Ατόμων με Αυτισμό Αχαΐας ( ΕΨΥΕΠΕΑ) «Aισθανόμαστε ντροπή, ανησυχία και αποτροπιασμό, σαν γονείς παιδιών με Αυτισμό για τις απαράδεκτες συνθήκες νοσηλείας Αυτιστικού παιδιού όπου δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα προστασίας και φροντίδας που απαιτείται για όλα τα πάσχοντα παιδιά και πολύ περισσότερο για τα παιδιά με αναπηρία. Δυστυχώς οι συνθήκες νοσηλείας θυμίζουν παλιές εποχές ασυλοποίησης και βάναυσης κακοποίησης των ψυχικά πασχόντων. Ερωτούμε και περιμένουμε άμεσες απαντήσεις και λύσεις από όλους τους αρμόδιους αναμένοντας και την απόδοση ευθυνών σε κάθε υπεύθυνο.Η ακινητοποίηση παιδιού με Αυτισμό δεμένο με ιμάντες, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα πέρα από την οξεία φάση, αποτελεί αποδεκτή Ιατρική θεραπευτική μέθοδο και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρακτική; Μήπως πρόκειται για Ιατρική κακοποίηση και βάναυση μεταχείριση Αυτιστικού παιδιού με ολέθριες συνέπειες και καταπάτηση των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειάς του»;Ο Χρήστος μετά την νοσηλεία του στο ΠΠΝΠ μεταφέρθηκε στο σπίτι του. Εζησε εκεί ενάμιση χρόνο. Τον Ιούνιο 2014 με Εισαγγελική εντολή μεταφέρθηκε και πάλι στην Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Ρίου. Ο Διευθυντής της αρνήθηκε να τον παραλάβει και τον μετέφερε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Δαφνί. Όπως είχαν πει τότε οι γιατροί «έπρεπε να ρυθμιστούν τα φάρμακα του Χρήστου». Ο οποίος πάσχει από αυτισμό και δεν έχει καμία σχέση με… ψυχιατρική ασθένεια (σχιζοφρένεια, μανία κλπ). Ωστόσο παρουσιάζει ορισμένες φορές επιθετική συμπεριφορά. Όπως μας κατήγγειλαν οι γονείς και άλλοι συγγενείς τους που τον επισκέφθηκαν, ο Χρήστος παραμένει από τότε δεμένος! Τον έχουν δέσει με ιμάντες στο κρεβάτι από το χέρι και το πόδι! Ο ίδιος δεν επικοινωνεί εύκολα με το περιβάλλον. Ωστόσο λέει συνεχώς «σπίτι», φανερώνοντας την θέλησή του να επιστρέψει στο οικογενειακό περιβάλλον. Οι γονείς του μας κατήγγειλαν πως στο «Δαφνί» τους ενημέρωσαν πως λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, ο 19χρονος πρέπει να μένει δεμένος. Δεν υπάρχει κάποιος να τον παρακολουθεί. Όλους αυτούς τους μήνες έχουν κινήσει γη και ουρανό! Έφτασαν μέχρι το Υπουργείο Υγείας αλλά τόσο ο κ. Κουρουμπλής όσο και ο κ. Ξανθός έβαλαν τον φάκελο του Χρήστου… σε κάποιο ντουλάπι! Ακόμη και στην «πρώτη φορά Αριστερά» η αδιαφορία ζει και βασιλεύει!Οι συγγενείς τους ζητούν να υλοποιηθεί η υπόσχεση που είχε δοθεί για τον Χρήστο. Να μεταφερθεί σε μία ειδική δομή για αυτιστικά παιδιά, βαριά περιστατικά. Υπάρχουν δύο στην Αθήνα, η «Ανάσα» στο Θησείο η οποία μάλιστα χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας και ο «Άγιος Νικόλαος» στην Παιανία!Αν δεν δοθεί άμεσα λύση, ένα 19χρονο παιδί θα παραμένει δεμένο στο Δαφνί! Που να ξέραμε όλοι εμείς ότι υπάρχουν εικόνες μέσα στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής που είναι χειρότερες από αυτές που μας μεταφέρουν μέσω διαδικτύου οι αιμοσταγείς τζιχαντιστές.
Η άποψη των εργαζομένων
Οι εργαζόμενοι στο Δαφνί μιλούν για υποστελέχωση των υπηρεσιών τους, καθώς λόγω οικονομικής κρίσης δεν έγιναν προσλήψεις την τελευταία πενταετία. Ειδικοί ψυχικής υγείας διαπιστώνουν κατάχρηση του μέτρου της καθήλωσης, ενώ περιστατικά που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να νοσηλεύονται μαζί συνυπάρχουν σε κορεσμένους θαλάμους. Τον ερχόμενο Ιούνιο, στο πλαίσιο της αποασυλοποίησης, το Δαφνί προβλεπόταν να κλείσει. Ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο τι θα συμβεί.
Ο ιμάντας με τον οποίο γίνεται η καθήλωση ασθενών
Από το 2008 η Ειδική Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές, τα μέλη της οποίας ορίζονται από το υπουργείο Υγείας, είχε στείλει σχετικές οδηγίες στα νοσοκομεία. Σύμφωνα με αυτές, η καθήλωση είναι το έσχατο μέσο. Διαρκεί όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες και εποπτεύεται. Ανά 15 λεπτά νοσηλευτής επισκέπτεται τον ασθενή και ελέγχει τα ζωτικά σημεία, ενώ ο ψυχίατρος επανεκτιμά ανά ώρα τη σκοπιμότητα της παράτασης ή μη της καθήλωσης. Κάθε μεταβολή πρέπει να καταγράφεται σε ειδικό τετράδιο. Στην πράξη όμως αυτές οι οδηγίες δεν εφαρμόζονται πάντα. Στην περίπτωση ενός αυτοστικού παιδιού όπως ο Χρήστος απαγορεύεται η χρήση ιμάντα. Κι όμως ο Χρήστος είναι δεμένος 14 μήνες.
Ενδεικτική είναι η εικόνα από παλαιότερους ελέγχους της Επιτροπής στο ΨΝΑ. Το 2012 η Επιτροπή διαπίστωνε ότι «προφανώς μετά από αντιρρήσεις των ειδικευόμενων ιατρών να ενημερώνουν το τετράδιο» 10 από τους 17 νοσηλευόμενους σε τμήμα χρονίων περιστατικών καθηλώνονταν προληπτικά με ιμάντες για 12 ώρες κάθε νύχτα.
Νέα παρέμβαση
Η Εταιρεία Ψυχικής Υγείας και Εκπαίδευσης έχει παρέμβει για την περίπτωση του Χρήστου και στον Υπουργό Υγείας. Γράφοντας: «Τα κλουβιά φυλακές» και οι «φυλακές ψυχών» δεν εμφανίζονται λόγω οικονομικής κρίσης στην χώρα μας. Υπήρχαν και σε παρελθούσες εύρωστες οικονομικές περιόδους. Η απογύμνωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό συντελείται σταδιακά και σε βάθος χρόνου. Η διαμόρφωση νέων δομών προστατευόμενης διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία κάτω από τον έλεγχο της τοπικής μας κοινωνίας. Για να μην διαιωνίζονται τα ιδρύματα – αποθήκες ψυχών, αποτελεί πάγιο αίτημα του αναπηρικού κινήματος, δικαίωμα των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες – των πιο αποκλεισμένων ανάμεσα στους αποκλεισμένους- και υποχρέωση της Πολιτείας και της Κοινωνίας, η οποία δεν μπορεί να καλύπτεται πίσω από ψιθύρους και ανέξοδες ευαισθησίες. Ως εκ τούτου αναμένουμε να διερευνήσετε τις συνθήκες νοσηλείας του 19χρονου και να παρέμβετε ώστε να βρεθεί λύση για την αντιμετώπιση αυτής της δύσκολης κατάστασης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου