Το μικρό κορίτσι που είχε πάψει να μιλά

 
από tvxs

Η Σαρλότ, ψυχολόγος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, επέστρεψε μόλις από την αποστολή της στη Συρία. Οι ιστορίες των παιδιών τα οποία βοήθησε να ξεπεράσουν το τραύμα του πολέμου και της απώλειας, και τις οποίες αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο, συγκλονίζουν και συγκινούν βαθιά. Επιμέλεια: Μελίνα Σπαθάρη

 
«Είδε τον αδελφό της να σκοτώνεται από βόμβα. Κι έκτοτε έπαψε να μιλά. Ζωγράφιζε με τις ώρες, με πολλά φωτεινά χρώματα, αλλά αυτά που έφτιαχνε ήταν υποτυπώδη για την ηλικία της. Χρησιμοποιούσε μεγάλες πιτσιλιές χρώματος χωρίς ανθρώπινα περιγράμματα για να αποτυπώσει αυτό το τρομερό πράγμα που συνέβη στον αδελφό της. Τα σχέδιά της αναπαριστούσαν κάτι πολύ συγκεκριμένο που προσπαθούσα να καταλάβω μέσα από ένα παιχνίδι ερωτήσεων και απαντήσεων, έτσι ώστε να εδραιώσω τη θεραπευτική σχέση μου με την μικρή Μ.  
 
Ακραία βία μαστίζει τη Συρία. Ασθενείς , οικογένειες , γιατροί, νοσοκόμοι, ο καθένας μπορεί να έχει ανάγκη από ψυχολογική υποστήριξη. Στο νοσοκομείο στην περιοχή του Χαλεπίου δεν μίλησα μόνο με τους ασθενείς αλλά και τους φίλους και τις οικογένειές τους, επειδή όλοι είχαν μεγάλη ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης. Αυτό που υπομένουν αυτοί οι άνθρωποι τους καθιστά ευάλωτους και φοβισμένους. Σε κατάσταση μεγάλης  αγωνίας και στρες, εναποθέτουν πολλές ελπίδες στη θεραπεία. Ψάχνουν για ένα θαύμα και οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες τους συχνά τους απογοητεύουν.
 
Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι υποφέρουν από άγχος και κατάθλιψη. Δεν έχουν στέγη, δεν έχουν φαγητό, δεν έχουν λεφτά για να πάνε σε νοσοκομείο και συχνά ούτε καν κάποιο συγγενή για να τους βοηθήσει ή σχολείο για να πάνε τα παιδιά τους. Δεν βλέπουν μέλλον και δοκιμάζουν ανείπωτη αγωνία. Δεν τους νοιάζει μόνο ο εαυτός τους αλλά κι αυτό που επιφυλάσσει το μέλλον για τη Συρία.
 
Η θλίψη όσων υπέστησαν τραύματα και τώρα είναι ανάπηροι φαίνεται από την πρώτη στιγμή. Το να πρέπει να αποδεχτούν την αναπηρία τους είναι σκληρό για ανθρώπους που έχουν μείνει παράλυτοι, ή που παραμορφώθηκαν, ή που ακρωτηριάστηκαν έπειτα από έκρηξη. Ανάμεσα στους ασθενείς που χρειάζονται ψυχολογική βοήθεια στη Συρία, είναι και πολλά παιδιά που έχουν ξεριζωθεί από τα σπίτια τους. Αυτοί οι νεαροί ασθενείς μας είτε έχουν τραυματιστεί, είτε έχουν γίνει μάρτυρες ακραίας βίας. Τέτοια είναι η περίπτωση της εξάχρονης Μ. που δεν ήθελε να μιλήσει.

Η μικρή χαιρόταν πολύ να βλέπει εμένα, την ψυχολόγο της, να μπαίνει σιγά σιγά στον κόσμο της, με το δικό της ρυθμό.  Έπρεπε να προχωρώ πολύ αργά και να σέβομαι τον τεράστιο πόνο που ένιωθε και που μόνο στις ζωγραφιές της έβγαζε από μέσα της. Μπορούσε να απαντά στις ερωτήσεις μου για τις εικόνες της με ένα νεύμα του κεφαλιού, και καμιά φορά με μονολεκτικές φράσεις, ειπωμένες τόσο χαμηλόφωνα που με δυσκολία κατάφερνα να τις ακούσω. Πίεζε τις μπογιές της τόσο δυνατά ώστε το χαρτί σχιζόταν, και οι πολύχρωμες δυνατές πιτσιλιές χρώματος έμοιαζαν να είναι ο μόνος τρόπος που είχε να διοχετεύσει τα συναισθήματα από μέσα της.

Στο τέλος κάθε συνεδρίας μού χάριζε τη ζωγραφιά της με χαρά, χαιρόταν να την αφήνει σε μένα, να απαλλάσσεται έτσι απ’ ό,τι αυτή απεικόνιζε. Αλλά ζητούσε κάτι σε αντάλλαγμα, ένα μικρό παιχνίδι, ένα μικρό στολίδι, οτιδήποτε.. ίσως για να γεμίσει έτσι συμβολικά το κενό απ’ αυτό που έφευγε, ή γιατί η σχέση μας είχε γίνει πλέον σχέση ανταλλαγής και μοιράσματος. Στις συνεδρίες μας μου πρόσφερε τον πόνο της σαν δώρο. Μια επίπονη και δύσκολη διαδικασία για την οποία χρειαζόταν πολλή ενθάρρυνση. Για την ηλικία της –μόλις έξι ετών- αυτό απαιτεί πολύ κουράγιο. Αυτό συνέβη μήνες πριν. Σήμερα ζει με τη μητέρα της, χωρίς εμφανή φυσικά τραύματα, αλλά με ανεξίτηλα, αόρατα ψυχικά κατάλοιπα.
 
Όταν η γλώσσα δεν είναι πλέον σύνορο

Η Σαρλότ δεν μιλά Αραβικά. Ένας διαπολιτισμικός διαμεσολαβητής τη βοηθά στις συζητήσεις της με τους ασθενείς. Σε όλες εκτός από μια περίπτωση, όταν η Σαρλότ χρησιμοποίησε Γαλλικά για να μιλήσει σε ένα μικρό μωρό.

Η Σ. ήταν πέντε μηνών, κόρη μιας αρκετά φτωχής οικογένειας που αποφάσισε να αφήσει το χωριό της έπειτα από συνεχείς βομβαρδισμούς. Καθώς έφταναν σε ένα γειτονικό χωριό, μια βόμβα έπεσε στο αυτοκίνητό τους. Όλοι οι επιβάτες, ο πατέρας της, η μητέρα της και τρία από τα έντεκα αδέρφια της σκοτώθηκαν επιτόπου. Εκείνη όμως επέζησε. Το πόδι της τραυματίστηκε σοβαρά και χρειάστηκε να ακρωτηριαστεί στο μηρό. Μια από τις μεγαλύτερες αδελφές της ανέλαβε να τη φροντίζει.

Ήταν 19 χρονών και τραυματίας η ίδια στο πόδι, έπειτα από μια επίθεση με ρουκέτες. Έχει κι εκείνη ένα μωρό, 8 μηνών. Τώρα, φροντίζει και τα δύο μωρά και θηλάζει την αδελφή της. Η αλληλεγγύη στο νοσοκομείο είναι αδιανόητη. Όταν η μεγάλη αδελφή είναι πολύ εξουθενωμένη για να μπορέσει να θηλάσει την Σ. αναλαμβάνουν οι άλλες γυναίκες στο θάλαμο. Το μωρό έγινε πολύ γρήγορα η μασκότ του νοσοκομείου.  

Ένιωθα βαθιά σύνδεση μ’ αυτό το μωρό. Το ιατρικό προσωπικό μου αφηγήθηκε την ιστορία της πριν τη γνωρίσω. Μου έλεγαν ότι έκλαιγε πολύ καιρό, ίσως από πόνο-φάντασμα για το ακρωτηριασμένο πόδι. Όταν την είδα πρώτη φορά, την πήρα στην αγκαλιά μου για να εδραιώσω φυσική επαφή μαζί της. Της μίλησα στα Γαλλικά και της αφηγήθηκα αυτό που της είχε συμβεί. Άκουσε πολύ προσεκτικά και είχα την αίσθηση ότι τα μάτια της με τρυπούσαν, ότι κοιτούσε κατευθείαν μέσα στην ψυχή μου. Ήταν μια στιγμή πολύ έντονα φορτισμένη, πολύ ιδιαίτερη. Όλες οι γυναίκες γύρω μας άκουγαν αυτά που της έλεγα σε μια γλώσσα τελείως άγνωστη σε εκείνες. Δεν καταλάβαιναν τίποτα, όπως άλλωστε ούτε η Σ.  

Την κοίταξα στα μάτια και την σήκωσα, ή μάλλον την στήριξα- με τα χέρια μου και της χάιδεψα το πρόσωπο. Ήθελα να της πω την ιστορία της, να βάλω σε λέξεις τα φοβερά πράγματα που της είχαν συμβεί. Έτσι της είπα ότι δεν είχε σταθεί πολύ τυχερή, ότι είχε βιώσει μια πραγματικά άσχημη εμπειρία, κι ότι δεν θα ξαναέβλεπε τους γονείς της. Της είπα ότι θα πρέπει να είχε τρομοκρατηθεί, ότι θα πρέπει να είχε ακούσει έναν πολύ δυνατό θόρυβο, να είχε νιώσει ένα έντονο κάψιμο και να είχε δει φλόγες. Της είπα ακόμη ότι δεν θα μπορούσε μάλλον να καταλάβει τι της συνέβαινε. Της είπα ότι δεν ήταν δικό της το φταίξιμο κι ότι θα έπρεπε να δείξει πολύ θάρρος. Κατάλαβε το «ρυθμό» της φράσης μου, ένιωσε στήριξη, και έκανε μια γκριμάτσα επιβεβαίωσης όταν είπα ότι την καταλαβαίναμε, ότι γνωρίζαμε πως μάλλον εξακολουθούσε να είναι πολύ τρομαγμένη.
 
Και τότε μου απάντησε ψελλίζοντας κάποιες λεξούλες.  Ήταν σαν ένας μυστικός τρόπος επικοινωνίας, ένας διάλογος ανάμεσα σε εκείνη και σε μένα. Της είπα ότι είχε πολλά να μου πει. Αυτό συνεχίστηκε για πολλά λεπτά ενώ οι γυναίκες μας έβλεπαν έκπληκτες. Ανακουφισμένη από τα χάδια, αποκοιμήθηκε. Κοιμήθηκε ήσυχα για πέντε ολόκληρα λεπτά και έπειτα άρχισε να δείχνει ανήσυχη. Ξαφνικά τινάχτηκε και σχηματίστηκε μια απαίσια έκφραση στο προσωπάκι της. Ίσως ξαναβίωνε την έκρηξη; Όταν ξύπνησε, με «σκάναρε» ξανά με το διαπεραστικό της βλέμμα κι άρχισε να γουργουρίζει.

Την έβλεπα τακτικά. Δεν έχανα ποτέ την ευκαιρία να τη συναντώ. Ήταν η αγαπημένη όλων στο νοσοκομείο, και όλοι ήθελαν να την αγκαλιάζουν. Μια μέρα της έδωσα ένα αρκουδάκι και ήταν όλο χαρά. Δεν υπάρχουν παιχνίδια στο νοσοκομείο, γεγονός πολύ σκληρό για τα παιδιά. Πονάνε, κλαίνε, χρειάζονται τις μαμάδες τους. Όταν βλέπουν ένα γιατρό ή μια νοσοκόμα, κλαίνε περισσότερο γιατί φοβούνται πως θα πονέσουν κι άλλο. Η Σ. με κοίταξε με τα διαπεραστικά της μάτια, έπειτα κοίταξε το αρκουδάκι και χαμογέλασε. Άρπαξε τα μεγάλα του αφτιά και το αγκάλιασε τόσο σφιχτά που τα μικρά της δάχτυλα έγιναν άσπρα. Έπειτα το έβαλε στο στόμα της όπως κάνουν τα μωρά. Έπαιξε μαζί του γύρω στα 15 λεπτά, διάστημα πολύ μεγάλο για παιδί της ηλικίας της καθώς δεν μένουν ποτέ συγκεντρωμένα για παραπάνω από 5 λεπτά.

Όταν έφυγε από το νοσοκομείο, πήγε να ζήσει με την 19χρονη αδελφή της και με συγγενείς σε ένα σπίτι που χωρούσε 10 άτομα, αλλά που πρόσφερε στέγη σε 20-30 άτομα. Στο νοσοκομείο επέστρεφε από καιρό εις καιρό για αλλαγή στα τραύματα και φυσικοθεραπεία. Τι θα της συμβεί τώρα; Πώς θα μάθει να περπατάει; Πώς θα καταφέρει η οικογένειά της να της αγοράσει το προσθετικό άκρο που θα χρειαστεί; Και καθώς μεγαλώνει, θα χρειάζεται διαφορετικά μεγέθη.
 
Η παραμόρφωση είναι ιδιαίτερα οδυνηρή για νέα κορίτσια σε ηλικία γάμου που δεν θα καταφέρουν ποτέ να βρουν σύζυγο.  Όπως η Δ. 11 ετών η οποία υπέστη σοβαρά εγκαύματα στο πρόσωπο, στο θώρακα και στα άνω άκρα. Μόνο τα πόδια της έμειναν ανέπαφα.  Τα τραύματά της ήταν ήδη παλιά όταν έφτασε στο νοσοκομείο. Δεν ήταν δυνατό να λάβει περίθαλψη νωρίτερα καθώς τα διάφορα νοσοκομεία εκστρατείας περιθάλπουν μόνο τραυματίες πολέμου και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα νοσοκομεία είτε έχουν καταστραφεί είτε έχουν ελλείψεις σε προσωπικό και φάρμακα.

Τα εγκαύματα της Δ. προκλήθηκαν από σόμπα που εξερράγη, ατύχημα πολύ συχνό καθώς τα καύσιμα είναι πολύ κακής ποιότητας. Οι ζημιές που της προκάλεσαν ήταν τρομερές και το κοριτσάκι δεν μπορούσε να κλείσει το δεξί του μάτι και το στόμα του για ένα μήνα. Το κεφάλι της φάνηκε να κρέμεται και να έχει κολλήσει στο λαιμό της γιατί το δέρμα συρρικνώθηκε κατά την επούλωση. Χρειαζόταν άμεσα επέμβαση. Ο χειρουργός έκανε μια τομή στο δέρμα της ώστε να μπορεί να κρατά όρθιο το κεφάλι της. Και στη συνέχεια έκανε μεταμόσχευση δέρματος από άλλο σημείο του σώματος και πραγματοποίησε αλλαγές στις πληγές. Οι άλλοι ασθενείς και οι οικογένειές τους δεν έπαυαν να μας ρωτάνε: «Θα ξαναγίνει καλά το πρόσωπό της;» και μας έλεγαν: «Ανησυχούμε μήπως δεν καταφέρει να παντρευτεί ποτέ». Δυστυχώς όμως, το κορίτσι θα μείνει παραμορφωμένο για όλη του τη ζωή.

Η φανερή θλίψη στα πρόσωπα όλων οφείλεται στο αίσθημα ανασφάλειας και στην αβεβαιότητα για το μέλλον. Αλλά και στο φόβο για τους βομβαρδισμούς. ΟΙ άνθρωποι φοβούνται να κινηθούν στους δρόμους, όπου πρέπει να υποστούν έλεγχο από ενόπλους, κι έτσι δυσκολεύονται στις μετακινήσεις τους. Πόσες φορές δεν άκουσα άντρες και γυναίκες να λένε: «Αν δεν μπορέσω να καλλιεργήσω τη γη μου, αν δεν μπορέσω να πουλήσω τα προϊόντα μου, τι θα απογίνουμε;» Αν στη θλίψη και το φόβο προσθέσεις και το γεγονός ότι μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων έμεινε ανάπηρη, με κινητικά προβλήματα, χωρίς πόρους, με αυριανά προβλήματα ένταξης στην κοινωνία, τότε έχεις την πλήρη εικόνα.
 
* Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μέσα από τη μεγάλη εκστρατεία αλληλεγγύης τους «Παστίλιες για τον Πόνο του Άλλου» ενίσχυσαν τις δράσεις της οργάνωσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και φυσικά, στη Συρία. Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα αγοράζοντας και πάλι Παστίλιες στα φαρμακεία της χώρας αλλά και στέλνοντας sms: ΓΧΣ1 (κενό) ονοματεπώνυμο στο 54754. Newsphone 1.48€/sms με φπα. Γιατί όπου υπάρχει ανάγκη, δεν υπάρχουν σύνορα. 

«ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ!» -ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ

από psyspirosi.gr

ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ

«ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ!»[1]

Διεκδικώντας το δικαίωμα όλων στην δημόσια ψυχική υγεία

Αντιστεκόμενοι στην κατασταλτική ψυχιατρική και

στην εξαθλίωση που επιβάλουν κυβέρνηση και μνημόνιο

Οργανώνοντας εστίες αντίστασης και διεκδίκησης

για μια άλλη κουλτούρα στην ψυχική υγεία

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013, 10:00

κεντρικό κτήριο Πανεπιστημίου Αθηνών (Προπύλαια)

Πανεπιστημίου 30

Αμφιθέατρο «Γιάννης Δρακόπουλος»

(είσοδος από Ρήγα Φεραίου)

Είμαστε επαγγελματίες εργαζόμενοι και άνεργοι στο χώρο της ψυχικής υγείας που μας πνίγει η βαρβαρότητα της ασκούμενης ψυχιατρικής. Είμαστε άνθρωποι που έχουμε διαγνωστεί από επαγγελματίες που δε μας άκουσαν, που τα συμπτώματα μας φροντίσανε να μας τα διαγράψουν με ηλεκτροσόκ και φάρμακα παρά να μας ακούσουν ως ανθρώπους που έχουμε τραυματιστεί. Είμαστε γονείς και φίλοι ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία που σπάνια αν όχι ποτέ δεν μπήκαμε σε έναν ανοικτό διάλογο με επαγγελματίες για την πολυπλοκότητα των προβλημάτων που αναδύθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στην καθημερινότητά μας.

Βιώνουμε όλοι μας τις συνέπειες μιας παγκόσμιας κρίσης που στην ελληνική πραγματικότητα έχει ήδη δημιουργήσει σε όλους/ες μας ανασφάλεια και απογοήτευση. Βλέπουμε στο ήδη απαξιωμένο δημόσιο σύστημα ψυχικής υγείας να διαγράφεται ένα μέλλον ακόμα πιο δυσοίωνο. Στο πνεύμα του πιο άκρατου νεοφιλελευθερισμού οι επιταγές είναι ξεκάθαρες: ιδιωτικοποίηση της παρεχόμενης φροντίδας και περίθαλψης, εργασιακή επισφάλεια και εκτόπιση των πιο αδύναμων από τους ψυχικά πάσχοντες στο δρόμο στο «μοντέλο όσο πιο αδύναμος τόσο πιο περιττός». Και γνωρίζουμε πολύ καλά πως η αδυναμία αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν κοινωνικών συνθηκών. Συνδεόμαστε γιατί εξαθλιωμένοι και επισφαλείς εργαζόμενοι σημαίνει αύξηση της ψυχιατρικής καταστολής. Συνδεόμαστε γιατί ο λόγος των άμεσα ενδιαφερομένων μας είναι αναγκαίος για τη διάνοιξη θεραπευτικών διεξόδων. Συνδεόμαστε γιατί το επιχειρούμενο fast track κλείσιμό των ψυχιατρείωνπου προγραμματίζεται μας αφορά όχι γιατί τα θέλουμε ανοικτά αλλά ακριβώς γιατί κανείς δε μιλάει για το τι εννοείται ως κλείσιμο και τι ως άνοιγμα: ως ανοικτή πόρτα και άνοιγμα στην κοινότητα, ως ανοικτή ακρόαση και ανοικτός διάλογος. Αντίθετα ο ψυχιατρικός μονόλογος ήδη αρθρώνει λόγο περί «υποχρεωτικής κατ’ οίκον νοσηλείας», μιλάει για την αναγκαιότητα ίδρυσης δικαστικών ψυχιατρείων, φέρνει στην επικαιρότητα το ηλεκτροσόκ ως εξωραϊσμένη και σαφώς οικονομικότερη πρακτική. Με αιχμή της επικαιρότητας τις ανεκδιήγητες αποφάσεις του υπουργού τηλεπωλήσεων και τηλεαπολύσεων για τα ψυχιατρεία και τον αγώνα που έχει ήδη ξεκινήσει για την κατάργηση στην πράξη της παρακράτησης των συντάξεων των ενοίκων δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης καλούμε σε μια ανοικτή συνάντηση συζήτηση.

Καλούμε καθένα και καθεμία που ενδιαφέρεται σε μια συνάντηση που, όπως έλεγε και Γιώργος Γιαννουλόπουλος μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του, πρόκειται για ένα θέμα που μας αφορά όλους.

Καλούμε λοιπόν σε μια συνάντηση γιατί το χρειαζόμαστε στη ροή ενός αγώνα διεκδίκησης και ανατροπής, γιατί έχουμε ανάγκη να αρθρώνεται αντίλογος στον κυρίαρχο ψυχιατρικό λόγο, αυτόν που από θέσπισής του πορεύεται χέρι χέρι με τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο.

Καλούμε όσους/ες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν ισότιμα σε μια ανοικτή συζήτηση για να δημιουργήσουμε τις σχέσεις εκείνες που θα αποτελέσουν θεμέλια για τη διαμόρφωση ενός πολύμορφου κινήματος στο χώρο της ψυχικής υγείας.

Καλούμε σε μια συνάντηση διεκδίκησης καταρχήν των αυτονόητων αλλά για να πάμε πέρα από το υπάρχον μοντέλο. Μαζί με χρήστες υπηρεσιών ψυχικής υγεία, επιζήσαντες της ψυχιατρικής, οικογένειες και φίλους, μαζί με επαγγελματίες και κάθε ενδιαφερόμενο/η για να πάρουμε την (ψυχική) υγεία στα χέρια μας.

Πρωτοβουλία

για τη δημιουργία ενός πολύμορφου

κινήματος στο χώρο της ψυχικής υγείας

[1] Από τίτλο ομιλίας του Γιώργου Γιαννουλόπουλου στη μνήμη του οποίου οργανώνεται η συνάντηση

Αντιμετωπίζοντας τον «μαύρο σκύλο» της κατάθλιψης (Βίντεο)

από το tvxs.gr

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κατάθλιψη. Πολλοί από αυτούς, όπως και οι οικογένειές τους, φοβούνται να μιλήσουν για όσα ζουν και δεν γνωρίζουν που μπορούν να ζητήσουν βοήθεια. Ωστόσο η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί σε μεγάλο βαθμό.

Η αναγνώριση του προβλήματος και η αναζήτηση βοήθειας αποτελούν το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Ο Matthew Johnstone, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, έφτιαξε ένα animation για την αντιμετώπιση του «μαύρου σκύλου της κατάθλιψης».

Μπάχαλο επικρατεί με το θέμα της νομοθεσίας για την πορνεία στην Ε.Ε

από koutipandoras.gr

Κάθε χώρα της Γηραιάς Ηπείρου και διαφορετικό νομοθετικό πλαίσιο για το «αρχαιότερο επάγγελμα». Κοινό στοιχείο, η αναποτελεσματικότητα στην καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και του εμπορίου λευκής σαρκός...

Ποινικοποίηση, νομιμοποίηση ή αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας; Τιμωρία των ιερόδουλων ή των πελατών τους; Οι χώρες της Ευρώπης αναζητούν τη δική τους λύση για την αντιμετώπιση της πορνείας με διαφορετικά μοντέλα, αλλά χωρίς θεαματικά αποτελέσματα στην καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και του εμπορίου λευκής σαρκός.

1Η Σουηδία ήταν η πρώτη που ποινικοποίησε την αγορά σεξουαλικών υπηρεσιών, με 6μηνη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο. Η Νορβηγία την ακολούθησε το 2009, θεσμοθετώντας ποινή φυλάκισης από έξι μήνες έως ένα χρόνο, ενώ στην Ισλανδία η ποινή είναι ένα χρόνος, εάν η ιερόδουλη είναι ενήλικη, και δύο, εάν είναι ανήλικη. Και στις τρεις αυτές χώρες οι καταδίκες ήταν ελάχιστες και οι ποινές περιορίστηκαν κυρίως στα πρόστιμα. Αν και υπήρξε μείωση της παρουσίας ιερόδουλων στο δρόμο, η άγρα πελατών γίνεται πλέον μέσω Διαδικτύου.

2Στη Δανία η πορνεία νομιμοποιήθηκε το 1999 και στην Ολλανδία το 2000. Εξαιρείται ο εξαναγκασμός σε πορνεία. Οι εκδιδόμενες/οι υποχρεούνται να δηλώνουν τα εισοδήματά τους και να πληρώνουν φόρους. Στο Βέλγιο οι ιερόδουλες μπορούν να εργάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες και στην Ελβετία η πορνεία αντιμετωπίζεται ως οποιαδήποτε άλλη οικονομική δραστηριότητα, υπό την προϋπόθεση ότι είναι αποτέλεσμα επιλογής και όχι εξαναγκασμού. Η ηλικία σεξουαλικής ωριμότητας έχει οριστεί στα 16 χρόνια. Τον Αύγουστο ο δήμος της Ζυρίχης εγκαινίασε, σε μια απόπειρα χωροταξικής οριοθέτησης, τα «ντράιβ-ιν» για σεξ.

3Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες κινούνται κάπου ανάμεσα στο μοντέλο της απελευθέρωσης και σε αυτό της ποινικοποίησης της πορνείας. Ορισμένες απαγορεύουν την πορνεία, αλλά δεν τιμωρούν τους πελάτες, όπως η Φινλανδία και η Ρουμανία, και άλλες την επιτρέπουν ή την ανέχονται, τιμωρώντας το «ψάρεμα» πελατών και τη μαστροπεία, όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Πολωνία και η Εσθονία.

Στη Μ. Βρετανία, μαστροπεία και άγρα πελατών απαγορεύονται κι επιπλέον ο πελάτης εκδιδόμενου προσώπου που έχει εξαναγκαστεί από τρίτο πρόσωπο στην πορνεία, τιμωρείται, ακόμη κι αν δεν έχει γνώση του εξαναγκασμού. Ομως η πορνεία δεν αποτελεί παράβαση, εάν η ιερόδουλη εργάζεται ως ανεξάρτητη επαγγελματίας ή/και διαθέτει οίκο ανοχής, όπου εξασκεί το αρχαιότερο επάγγελμα, χωρίς να διαταράσσει τη δημόσια τάξη. Μια αντιφατική πολιτική εφαρμόζεται στη Σλοβακία, όπου η προσφορά χρημάτων για σεξουαλικές υπηρεσίες τιμωρείται με φυλάκιση που μπορεί να φτάσει τα δέκα χρόνια, ενώ η πορνεία δεν απαγορεύεται και ταυτοχρόνως δεν υπάρχουν επισήμως οίκοι ανοχής, αλλά μόνο «ινστιτούτα για μασάζ».

Πρακτική και εισπρακτική είναι, τέλος, η προσέγγιση στην Ισπανία: Στη Βαρκελώνη οι πελάτες τιμωρούνται με πρόστιμα μέχρι 3.000 ευρώ και οι πόρνες στο δρόμο με ποσά 300-750 ευρώ. Ο δήμος της Μαδρίτης ετοιμάζει νέο κανονισμό με πρόστιμα 750-3.000 ευρώ για τους πελάτες, αλλά όχι για τις πόρνες, ενώ ανεκτή είναι η πορνεία στη μεθοριακή πόλη Χουνκέρα, που αποτελεί δημοφιλή προορισμό σεξοτουρισμού...

(Πηγές: AFP-www.bbc.co.uk-www.lemonde.fr)
Της ΛΗΔΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Περισσότερα εδώ http://www.902.gr/eidisi/ygeia/32945/sygkentrosi-kai-poreia-sti-voyli-sto-plaisio-tis-panygeionomikis-apergias-video#/0

Σφράγισαν την είσοδο του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (βίντεο)

από koutipandoras.gr

http://www.youtube.com/watch?v=UlFVY1rdCXw

Οι κινητοποιήσεις στο χώρο της ψυχιατρικής υγείας συνεχίζονται. Οι εργαζόμενοι του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ), απέκλεισαν σήμερα από τις 6:30 το πρωί την πύλη του νοσοκομείου ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαθεσιμότητα 61 συναδέλφων τους. Ωστόσο, η λειτουργία του νοσοκομείου συνεχίζεται κανονικά καθώς οι εργαζόμενοι επιτρέπουν την είσοδο των ασθενών.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 27-11-2013 ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΨΝΑ

Χαϊδάρι, 27/11/2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Οι εργαζόμενοι του ΨΝΑ δηλώνουν την κάθετη αντίθεση τους στην κατάργηση των Ψυχιατρείων και απαιτούμε παλεύοντας για:

·       Αποκλειστικά Δημόσια & Δωρεάν Ψυχική Υγεία με ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ κάθε μορφής επιχειρηματικής δραστηριότητας (Μ.Κ.Ο.)
·       Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις ειδικότητες για την κάλυψη των αναγκών των Μονάδων και των υπηρεσιών της Ψυχικής Υγείας
·       Καμία ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ – ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΠΟΛΥΣΗ
·       Καμία μεταφορά  κλινικών – υπηρεσιών
·       Καμία παρακράτηση συντάξεων και άλλων περιουσιακών στοιχείων των ψυχικά πασχόντων
Δηλώνουμε ότι ο αγώνας αυτός γίνεται όχι μόνο για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας αλλά προπάντων για την πρόσβαση ΟΛΩΝ σε σύγχρονες, ποιοτικές ΔΗΜΟΣΙΕΣ & ΔΩΡΕΑΝ υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.
Καλούμε συγγενείς χρηστών Ψυχικής Υγείας, άνεργους, συνδικάτα, σωματεία εργαζομένων, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, κοινωνικούς & πολιτικούς φορείς – συλλογικότητες, κόμματα & οργανώσεις να συμπαρασταθούν στο δίκαιο και μεγάλο αγώνα μας με την ενεργή συμμετοχή τους και με ψηφίσματα συμπαράστασης προκειμένου ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ – ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Αποκλείουμε σε αυτόν τον αγώνα τα κόμματα της συγκυβέρνησης, κάθε φασιστική οργάνωση και όσους υπηρετούν πιστά αυτή την πολιτική.

 Η ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ
        ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΨΝΑ

http://sylogosdafni.blogspot.com

Αριστουργηματικά έργα τέχνης ψυχικά ασθενών

 από tvxs

Από ερμαφροδιτικά ξυλόγλυπτα ως στοίβες από 250.000 έγγραφα, μία πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή παρουσιάζει τα σημαντικότερα έργα τέχνης με δημιουργούς γερμανούς ασθενείς ψυχιατρικών κλινικών και ιδρυμάτων.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι γιατροί πίστευαν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν πίνακες ζωγραφικής ασθενών προκειμένου να προβούν σε ψυχιατρική διάγνωση της κατάστασής τους. Αυτό αποδείχθηκε αναληθές, αλλά, ακόμη και έτσι, η ζωγραφική παραμένει ένα σημαντικό μέρος της ψυχιατρικής θεραπείας μέχρι και σήμερα.

Η ενασχόλησή τους με τη ζωγραφική επιτρέπει στους ασθενείς να αντιμετωπίσουν τραυματικές εμπειρίες, φόβους και γενικότερα τις εμπειρίες τους από αρρώστιες. Μάλιστα μερικές φορές έχουν και ως αποτέλεσμα τη δημιουργία  ιδιαίτερα αξιόλογων έργων τέχνης.

Ήδη από τη δεκαετία του 1920, ο ιστορικός Τέχνης και γιατρός Hans Prinzhorn, ανακάλυψε το ταλέντο των ασθενών του στην ψυχιατρική κλινική της Χαϊδελβέργης και άρχισε να συλλέγει τα έργα τους. Η παγκοσμίου φήμης συλλογή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Χαϊδελβέργης περιλαμβάνει σήμερα πάνω από 5.000 σχέδια, ελαιογραφίες, ξυλόγλυπτα και υφαντά.

«Η τέχνη επιτρέπει στους ασθενείς να απελευθερώσουν την εσωτερική τους ένταση», λέει ο ψυχοθεραπευτής και ιστορικός Τέχνης Georg Franzen, διευθυντής του Ινστιτούτου στο Celle της Γερμανίας. Εκατό χρόνια από τότε που ο Hans Prinzhorn ξεκίνησε τη συλλογή του, η Τέχνη έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχιατρικής φροντίδας: Σήμερα, σχεδόν όλες οι κλινικές προσφέρουν θεραπεία μέσω της Τέχνης εκτός από την ψυχοθεραπεία και τη φαρμακευτική αγωγή.

«Οι ασθενείς είναι σε θέση να εκφράσουν βαθύτερες εικόνες με ένα πινέλο και ένα μολύβι, με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσαν να το κάνουν μέσω των λέξεων», συνεχίζει ο Franzen. Τα έργα χρησιμεύουν ως σημείο εκκίνησης για τις συζητήσεις μεταξύ των θεραπευτών και των ασθενών, καθώς συζητούν για το χρώμα και τη μορφή των συναισθημάτων και των σκέψεων που μετέφεραν στο χαρτί. Ο Franzen εξηγεί ότι «η δημιουργική εργασία βελτιώνει τη συγκέντρωση των ασθενών καθώς και τη συναισθηματική ικανότητα και την αίσθηση αυτοεκτίμησης».

Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο για πρώην ασθενείς ψυχιατρικών κλινικών να γίνονται αργότερα καλλιτέχνες. Η λεγόμενη «outsider» Τέχνη είναι σήμερα ένα μόνιμο στοιχείο στην αγορά Τέχνης και ακόμη και αν η ασθένεια είναι συχνά η κινητήριος δύναμη πίσω από το έργω αυτών των καλλιτεχνών, μπορεί στη συνέχεια να αντικατασταθεί από τη δημιουργικότητά τους.

Στις μέρες μας, ανοιχτά workshops για καλλιτέχνες με προβλήματα ψυχικής φύσεως προσελκύουν όλο και περισσότερο την προσοχή. «Κολλέγια Καλών Τεχνών τα επισκέπτονται συχνά για να βιώσουν από κοντά τη μοναδική και δημιουργική ατμόσφαιρα (στα workshops)», αναφέρει ο ψυχολόγος και ιστορικός Τέχνης, Thomas Rösk, διευθυντής της Συλλογής Prinzhorn από το 2002. Από το 1980, έχουν προστεθεί στη συλλογή ακόμη 12.000 έργα ασθενών, με αποτέλεσμα η συλλογή να συνεχίζει να διευρύνεται.

Έργα τέχνης από τη Συλλογή Prinzhorn:

^{Alexandra Galinova (1936-), «Ο Καταπιεσμένος Άνθρωπος», 1986}

Ο φόβος, η επαγρύπνηση και η θλίψη είναι επαναλαμβανόμενα θέματα στο έργο τηςAlexandra Galinova. Για πολλά χρόνια υπέφερε από ένα παιδικό τραύμα, στο οποίο ο πατέρας της έπαιξε κεντρικό ρόλο. Ανακάλυψε εκ νέου αναμνήσεις αυτού του γεγονότος  στα 23 της. Οι αναμνήσεις αυτές την στοίχειωσαν για πολλά χρόνια. Η Τέχνη της έδωσε τελικά έναν τρόπο να διαχειριστεί αυτή την περίοδο της ζωή της.

^{August Natterer (1868-1933), «Ο Θαυματουργός Βοσκός II», 1911-1917}

Ο August Natterer εμπνεύστηκε και αυτός από την ασθένειά του. Στα 38 του χρόνια άρχισε να υποφέρει από αυξανόμενη ανησυχία, αϋπνία και κούραση. Σύντομα αυτά τα συμπτώματα κατέληξαν σε μια ψυχωτική κρίση, κατά την οποία όλος ο κόσμος πέρασε από το μυαλό του μέσα σε 1,5 ώρα μέσω 15.000 εικόνων. Ήταν αυτό το υλικό, της ψυχωτικής κρίσης, που προσπάθησε να διατηρήσει και να μεταφέρει στα έργα του, τα οποία ζωγράφισε στο διάστημα των 26 χρόνων που βρισκόταν σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα. Πέθανε το 1933.

^{Gustav Sievers (1865-1941), Χωρίς τίτλο [Χορός], άγνωστη ημερομηνία}

Ο Gustav Sievers κλείστηκε σε ένα «φρενοκομείο» σε ηλικία 35 ετών επειδή έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, αφού πρώτα ο γάμος του είχε λάβει τέλος. Πέρασε χρόνια στο ίδρυμα και αργότερα πείστηκε ότι ελευθεροτέκτονες (μασόνοι) βρίσκονταν πίσω από τον εγκλεισμό του. Πίστευε ότι τον μοχθούσαν επειδή ανακάλυψε έναν πρωτοποριακό νέο αργαλειό, ο οποίος θα εγκαινίαζε μια νέα εποχή στην ύφανση. Εκτός από τη ζωγραφική, ο Sievers ήταν γνωστός για τις προσπάθειές του να «αποδράσει» από το ίδρυμα. Επίσης είχε απειλήσει φύλακες, είχε αποπειραθεί να σκοτώσει τον διευθυντή του ιδρύματος κ.α. Το 1941 ο Sievers δολοφονήθηκε, στο πλαίσιο του προγράμματος ευθανασίας ψυχικά ασθενών των Ναζί.

^{Else Blankenhorn (1873-1930), Χωρίς τίτλο, άγνωστη ημερομηνία}

Η Else Blankehorn για πολλά χρόνια δεν εισήχθη σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα καθώς είχε διαγνωστεί με «χρόνια κόπωση». Αντ’ αυτού πέρασε πολλά χρόνια σε ένα ιδιωτικό σανατόριο για πλούσιους ασθενείς, όπου ξεκίνησε να ζωγραφίζει, να ασχολείται με τη φωτογραφία και να γράφει μουσική. Ήταν μια εξαιρετικά χαρισματική ζωγράφος. Πίστευε ότι ήταν η σύζηγος του Κάιζερ και ζωγράφιζε χαρτονομίσματα που θα χρησιμοποιούσε για την αποκατάσταση όλων των εραστών που είχαν θαφτεί ζωντανοί. Για οικονομικούς λόγους, μεταφέρθηκε σε μια ψυχιατρική μονάδα στο Baden, νοτιοδυτικά της Γερμανίας, το 1919.

^{Josef Forster (1878-1949), Χωρίς τίτλο (Άντρας χωρίς Βαρύτητα), μετά το 1916}

Ο Josef Forster πέρασε πολλά χρόνια σε ένα ίδρυμα στο Regensburg (στη Βαυαρία). Ήθελε να γίνει «ευγενής» και πίστευε ότι αυτό θα ήταν δυνατό μόνο ένα ζούσε με αυτάρκεια, η οποία γι’ αυτόν σήμαινε να τρέφεται από τις σωματικές του εκκρίσεις. Ήθελε να μπορεί να αιωρείται πάνω από τη γη, απελευθερωμένος από κάθε σωματικό βάρος. Η ιδιοσυγκρασία του τον οδήγησε να είναι μοναχικός μέσα στο ίδρυμα, όμως έλαβε μεγάλη υποστήριξη από τον γιατρό του, σε ό,τι αφορούσε τα έργα του. Στο κείμενο, στη γωνία δεξιά επάνω, διαβάζουμε: «Αυτό προτίθεται να δείξει ότι αν κάποιος δεν έχει κανένα σωματικό βάρος, είναι απαραίτητο να κουβαλάει τον εαυτό του και ότι μπορεί να κινηθεί μέσω του αέρα με μεγάλη ταχύτητα».

^{Karl Genzel (1871-1925), «Γυναίκα και Άντρας, Αδάμ και Εύα», πριν το 1920}

Όταν ο Karl Genzel κατέληξε στη φυλακή γύρω στα 35 του, για καβγάδες, δεν ήταν η πρώτη του φορά. Όμως, κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, ο Genzel ένιωσε τρομοκρατημένος από τον ιερέα των φυλακών και ήταν πεπεισμένος ότι κάποιος μπορεί να προσπαθούσε να τον δηλητηριάσει. Μεταφέρθηκε σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, όπου ξεκίνησε να ασχολείται με την ξυλογλυπτική και παράλληλα να αναπτύσσει τη θεωρία του για τη ζωή. Το πρώτο του έργο ήταν φτιαγμένο από ψωμί και τα επόμενα ξυλόγλυπτά του επικεντρώθηκαν στον ερμαφροδιτισμό. Όπως το έβλεπε ο ίδιος, η γυναίκα και ο άντρας δεν μπορούν να λειτουργήσουν ο ένας χωρίς τον άλλο αλλά επίσης δεν μπορούσαν να εναρμονιστούν.

^{Vanda Vieira-Schmidt (1949-), «Πρότζεκτ για την Παγκόσμια Ειρήνη», 1995-2005}

Η Vanda Vieira-Schmidt, κάτοικος του Βερολίνου, ζωγραφίσει για την παγκόσμια ειρήνη και ενάντια στο κακό στον κόσμο. Έχει εκφράσει την ανησυχία της για την ευημερία της ανθρωπότητας με πάνω από 250.000 φύλλα χαρτιού. Η τεράστια συλλογή της βρέθηκε στο υπόγειο πριν από οκτώ χρόνια, όταν οι εγκαταστάσεις για πρώην ψυχιατρικούς ασθενείς, όπου διαμένει, μεταφέρθηκε σε διαφορετική περιοχή.

^{Friedrich Boss (1989-1977), «Χωρίς τίτλο», 1952}

Ο Friedrich Boss επίσης γέμισε χιλιάδες κόλλες χαρτιού. Γύρω στα 55 του χρόνια ο Boss κλείστηκε ξαφνικά στον εαυτό του. Αντί να μιλάει σε άλλους, άρχισε να καταγράφει τις σκέψεις του, να φτιάχνει λίστες και να ταξινομεί σημειώσεις και αποκόμματα εφημερίδων. Σε τακτά χρονικά διαστήματα «έδενε» τα υλικά αυτά που είχε συλλέξει μεταξύ τους και τα σφράγιζε με κερί. Έφτιαξε πάνω από 100 τέτοιες δέσμες σε διάστημα 20 ετών. Εξιστορούν τη μοναξιά του και κανείς δεν τις έχει ανοίξει μέχρι και σήμερα.

^{Gudrun Bierski (1925-2006), «Κυνήγι στο Lützow», άγνωστη ημερομηνία}

Όπως και του Boss, ελάχιστα στοιχεία για τη ζωή της Bierski είναι γνωστά. Τα έργα της βρέθηκαν μετά το θάνατό της το 2006, στο διαμέρισμά της. Είχε περάσει τα προηγούμενα 30 χρόνια ζώντας στην απομόνωση με μια εκκεντρική συμπεριφορά. Ένας ψυχίατρος της είχε διαγνώσει σχιζοφρένεια.

^{«Η Gudrun στην Ακαδημία (αυτοπροσωπογραφία)», άγνωστη ημερομηνία}

Οι μοναδικοί κληρονόμοι της Bierski είναι δύο ανίψια της. Βρήκαν τις ελαιογραφίες και τα χειροποίητα χαλιά της μέσα στο χαοτικό και ακατάστατο διαμέρισμά της.

^{Dietrich Orth (1956-), «Εποπτεία στο Δρόμο για την Ψυχολογική Ανεξαρτησία», 1989}

Όπως και οι άλλοι ψυχικά ασθενείς, τα έργα των οποίων περιέχονται στην Συλλογή Prinzhorn, ο Dietrich Orth μάλλον δεν θα εξελισσόταν σε έναν τόσο διάσημα καλλιτέχνη, χωρίς τον κλονισμό που υπέστη πριν τα 30 του χρόνια. Ξεκίνησα να σχεδιάζει και να ζωγραφίζει χάρη στη θεραπεία μέσω της Τέχνης στην ψυχιατρική κλινική της Kaubeuren, στη Βαυαρία. Τα έργα του ήταν εξαιρετικά δημοφιλή στην αγορά τέχνης τη δεκαετία του 1990. Τα έργα του εξακολουθούν να παρουσιάζονται σε εκθέσεις και σήμερα.

^{Πηγή: Spiegel Online
Απόδοση: Κατρίν Αλαμάνου}

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι εργαζόμενοι του ΨΝΑ δηλώνουν την κάθετη αντίθεση τους στην κατάργηση των Ψυχιατρείων και απαιτούμε παλεύοντας για:
· Αποκλειστικά Δημόσια & Δωρεάν Ψυχική Υγεία με ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ κάθε μορφής επιχειρηματικής δραστηριότητας (Μ.Κ.Ο.)
· Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις ειδικότητες για την κάλυψη των αναγκών των Μονάδων και των υπηρεσιών της Ψυχικής Υγείας
· Καμία ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ – ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΑΠΟΛΥΣΗ
· Καμία μεταφορά κλινικών – υπηρεσιών
· Καμία παρακράτηση συντάξεων και άλλων περιουσιακών στοιχείων των ψυχικά πασχόντων
Δηλώνουμε ότι ο αγώνας αυτός γίνεται όχι μόνο για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας αλλά προπάντων για την πρόσβαση ΟΛΩΝ σε σύγχρονες, ποιοτικές ΔΗΜΟΣΙΕΣ & ΔΩΡΕΑΝ υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.
Καλούμε συγγενείς χρηστών Ψυχικής Υγείας, άνεργους, συνδικάτα, σωματεία εργαζομένων, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, κοινωνικούς & πολιτικούς φορείς – συλλογικότητες, κόμματα & οργανώσεις να συμπαρασταθούν στο δίκαιο και μεγάλο αγώνα μας με την ενεργή συμμετοχή τους και με ψηφίσματα συμπαράστασης προκειμένου ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ – ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Αποκλείουμε σε αυτόν τον αγώνα τα κόμματα της συγκυβέρνησης, κάθε φασιστική οργάνωση και όσους υπηρετούν πιστά αυτή την πολιτική.

Η ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΨΝΑ

ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Ψ.Ν.Α (ΔΑΦΝΙ)


Το Δ.Σ του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων καλεί όλους τους εργαζόμενους σε έκτακτη Γ.Σ την ΠΕΜΠΤΗ στις 28/11/2013 και ώρα 10:00 στην αίθουσα πολλαπλών στο Υποστηρικτικό κτίριο ΨΝΑ

Απαίτησαν να σταματήσει η συρρίκνωση - υποβάθμιση του Ασύλου Ανιάτων (VIDEO-ΦΩΤΟ)

Συγκέντρωση πραγματοποίησαν το απόγευμα της Τετάρτης στο Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη το Σωματείο Εργαζομένων στις Ιδιωτικές Κλινικές Αθήνας, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων και η Λαϊκή Επιτροπή 5ου - 6ου Διαμερίσματος.

Στη συγκέντρωση μίλησαν εκπρόσωποι των διοργανωτών, ενώ αντιπροσωπεία συνομίλησε με εργαζόμενους και ασθενείς για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Άσυλο, αλλά και τι αγώνας χρειάζεται για την αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων. Ακολούθησε εξόρμηση στους κεντρικούς δρόμους της Κυψέλης με μοίρασμα ενημερωτικού υλικού, με κατάληξη την κεντρική πλατεία της Κυψέλης.

Απαίτησαν να σταματήσει η συρρίκνωση - υποβάθμιση του Ασύλου Ανιάτων. Να καταβληθούν τώρα όλα τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους. Καμία απόλυση. Άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, με πλήρη δικαιώματα. Να καταργηθούν οι πληρωμές των περιθαλπομένων, να περάσει το Άσυλο Ανιάτων στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, με πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Πρόνοια. Κατάργηση επιχειρηματικής δράσης. Να μην επιτρέψουμε να κλείσουν τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ στην περιοχή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη πριν λίγα χρόνια ήταν 500 νοσηλευόμενοι και 250 εργαζόμενοι, σήμερα είναι 110 ασθενείς με 130 εργαζόμενους, οι οποίοι είναι απλήρωτοι για 9 μήνες.

Η διοίκηση έχει μετατρέψει το Άσυλο Ανιάτων σε επιχείρηση που πουλάει υπηρεσίες σε ανήμπορους ανθρώπους και «ξεζουμίζει» τους εργαζόμενους. Το «φιλανθρωπικό» σωματείο ακολουθεί τον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο των κυβερνήσεων. Σταματώντας τις εισαγωγές ιδιαίτερα απόρων και φορτώνοντας στους ασθενείς το κόστος για τα αναγκαία φάρμακα και υγειονομικό υλικό για τη θεραπεία τους.

Οι εργαζόμενοι, που είναι για μήνες απλήρωτοι, δεν επαρκούν ώστε να καλύψουν τις ανάγκες των ασθενών, βιώνοντας κινδύνους για την ίδια την υγεία τους, αλλά και τη ζωή των ασθενών, γιατί μένει ένας νοσηλευτής το βράδυ σε κάθε τμήμα.

Σε ανακοίνωσή τους το Σωματείο Εργαζομένων στις Ιδιωτικές Κλινικές, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων και η Λαϊκή Επιτροπή 5ου-6ου Διαμερίσματος τονίζουν ότι«είναι υπόθεση όλων μας ο αγώνας για να μην κλείσει το Άσυλο Ανιάτων, να μην κλείσουν τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ, να μην καταργηθεί κανένα νοσοκομείο, καμία δημόσια μονάδα Υγείας.

Οργανωθείτε στο σωματείο και τη Λαϊκή Επιτροπή. Να δώσουμε μαζί τη μάχη ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνησης και της ΕΕ που κλείνουν δημόσιες μονάδες Υγείας και Πρόνοιας για να εξασφαλίσουν "πελατεία" στους ιδιοκτήτες ιδιωτικών κλινικών. Με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για Υγεία - Πρόνοια συγκεντρώνουν κονδύλια για νέες επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες».

Νέα κινητοποίηση στο Δαφνί από τους εργαζόμενους του ΨΝΑ και του «Δρομοκαΐτειου» (VIDEO-ΦΩΤΟ)

από το 902.gr

Νέα κινητοποίηση αύριο το πρωί

http://www.youtube.com/watch?v=TvNzaDprFnI

Μαζική κινητοποίηση στο «Δαφνί» πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ) και του «Δρομοκαΐτειου».

Οι εργαζόμενοι των νοσοκομείων απέκλεισαν τις δύο λωρίδες της λεωφόρου Καβάλας του ρεύματος προς το Θριάσιο αντιδρώντας στα σχέδια της κυβέρνησης για κινητικότητα των εργαζομένων, αλλά και τη διάλυση των ίδιων των ψυχιατρείων. 

Το ραντεβού ανανεώθηκε για αύριο στις 9 το πρωί οπότε οι εργαζόμενοι θα πραγματοποιήσουν εκ νέου συγκέντρωση έξω από το «Δαφνί», ενώ στη 1 θα πραγματοποιήσουν Γενικές Συνελεύσεις.

Χτες οι εργαζόμενοι στα δύο ψυχιατρεία έκαναν συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας, μετά τη δημοσιοποίηση απ' τη 2η Υγειονομική Περιφέρεια των σχεδίων για την ένταξη του προσωπικού σε κινητικότητα και τη μεταφορά τμημάτων σε άλλα νοσοκομεία.

Η απάντηση της υφυπουργού Υγείας Ζέτας Μακρή, σε αντιπροσωπεία των εργαζομένων -στην οποία μετείχε και εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης- ήταν ότι θα εφαρμοστεί το σύμφωνο Λυκουρέντζου - Αντορ, που προβλέπει το οριστικό κλείσιμο των ψυχιατρείων μετά το 2015.

Με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν τη σημερινή κινητοποίηση διαμηνύοντας ότι δε θα δεχτούν καμιά διαθεσιμότητα - κινητικότητα, καμιά μεταφορά ή μετακίνηση κλινικής εκτός νοσοκομείου, ή κατάργησή της. Ταυτόχρονα, με βάση και τα στοιχεία που δείχνουν αύξηση των κρουσμάτων ψυχικής νόσου, ζητάνε να ενισχυθούν αντίστοιχα και οι δημόσιες, κρατικές δομές ψυχικής Υγείας με υποδομές, εξοπλισμό και προσωπικό.

Οι ταξικές δυνάμεις τονίζουν την ανάγκη για αγώνα, όχι μόνο για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, αλλά και ενάντια στη διάλυση της ψυχικής Υγείας.

Έχτισαν την πύλη του Δρομοκαΐτειου οι εργαζόμενοι

από tvxs.gr

Σε συμβολικό χτίσιμο της πύλης του Δρομοκαΐτειουπροχώρησαν το πρωί της Δευτέρας οι εργαζόμενοι του ψυχιατρικού νοσοκομείου, αντιδρώντας στο μέτρο της διαθεσιμότητας στην ψυχική υγεία, που ανακοινώθηκε στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας. Όπως δηλώνουν οι ίδιοι, από τους 500 εργαζόμενους οι 50 θα αποχωρήσουν στο τέλος του 2013.

Οι εργαζόμενοι μιλούν για «έγκλημα», καθώς «το κλείσιμο ψυχιατρικών νοσοκομείων καθώς πλήττει την πιο ευπαθή ομάδα του πληθυσμού, τους ψυχικά ασθενείς, πολλοί εκ των οποίων είναι φτωχοί και εγκαταλελειμμένοι». 

Μάλιστα, αργότερα μέσα στην ημέρα, θα πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Υγείας.

Σχολιάζοντας το «χτίσιμο», ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης το χαρακτήρισε «γραφικό» και κάλεσε τους εργαζόμενους να βγάλουν τους τσιμεντόλιθους από την είσοδο.

http://www.youtube.com/watch?v=d3ounTiBAmc

«Το αντιμετωπίζω ως γραφικότητα, για να μην το εκλάβω ως παράνομη πράξη, γιατί αλλιώς θα πρέπει να δράσω διαφορετικά» είπε ο χαρακτηριστικά και επέμεινε ότι η διαθεσιμότητα θα εφαρμοστεί στις δομές ψυχικής υγείας.

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δρομοκαΐτειο απάντησαν στα περί «γραφικότητας» λέγοντας: «Εσείς που κλείνετε επί της ουσίας το νοσοκομείο κάνετε υπεύθυνη πολιτική;»

Ο υπουργός Υγείας ανταπάντησε: «Η κυβέρνηση δεν συνδιοικεί με τους συνδικαλιστές», για να ακούσει: «Η κυβέρνηση συνδιοικεί με την τρόικα. Κι εσείς ζείτε σε γυάλινο κτίριο. Δεν έχετε ιδέα τι συμβαίνει στην κοινωνία. Μιλήστε επί της ουσίας».

 

Η κυβέρνηση αδειάζει αιφνιδίως τα ψυχιατρικά νοσοκομεία

από thepressproject

Σε καθεστώς διαθεσιμότητας έθεσε το υπουργείο Υγείας εκατοντάδες γιατρούς και εργαζόμενους στο Δαφνί, το Δρομοκαΐτειο και το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, κλείνοντας τμήματα των κλινικών και σχεδιάζοντας την μεταφορά ασθενών.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Ελευθεροτυπίας, η απόφαση ελήφθη έπειτα από αλλεπάλληλες συσκέψεις για την ικανοποίηση των απαιτήσεων της Τρόικας.

Σύμφωνα πάλι με ρεπορτάζ της Αυγής, οι διαδικασίες κινήθηκαν από τον διοικητή της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) Πειραιώς και Αιγαίου, Γιάννη Ευδοκιμίδη, αλλά και τον διοικητή της 3ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) Κεντρικής Μακεδονίας, μετά από αιφνιδιαστική εντολή του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη και ενώ η αρμοδία υφυπουργός Υγείας Ζέττα Μακρή βρίσκεται στη Λιθουανία και διέψευδε κατηγορηματικά χθες το πρωί οποιοδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο.

Το σχέδιο του υπουργείου συμφωνεί με τις προτάσεις των παραπάνω ΥΠΕ, και αφορά τη διαθεσιμότητα 150 εργαζομένων του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και 83 εργαζομένων του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης.

Η κατάσταση στο Δρομοκαΐτειο παραμένει ακόμη ασαφής.

Αφού τεθούν σε διαθεσιμότητα οι εργαζόμενοι, σύμφωνα με την ενημέρωση που έλαβε ο διευθυντής του ΨΝΑ, θα ακολουθήσει το κλείσιμο των τμημάτων 1,2 και 3 στο Δαφνί, με τους ασθενείς να μεταφέρονται στις ψυχιατρικές κλινικές του Σωτηρία, της Πολυκλινικής Αθηνων και του Σισμανόγλειου.

Να σημειωθεί πως στο Δαφνί νοσηλεύονται περισσότεροι από 1.000 ασθενείς, ενώ εργάζονται περίπου 1.500 εργαζόμενοι.

Ο διοικητής του ΨΝΑ, Όθων Χαραλαμπάκης, αν και είχε ήδη αποφασιστεί να αντικατασταθεί, παραιτήθηκε σήμερα, διαμαρτυρόμενος για το γεγονός ότι δεν είχε λάβει μέρος στις συσκέψεις και δεν είχε ενημερωθεί για τους σχεδιασμούς.

Όσον αφορά το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, δύο εκ των πέντε κλινικών θα μεταφερθούν για οξεία περιστατικά στα νοσοκομεία «Ιπποκράτειο» και «Άγιος Δημήτριος», με τις εναπομείνασες τρεις να συγχωνεύονται σε μία.

Οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται και τα ΜΑΤ προαναγγέλουν συλλήψεις

Εργαζόμενοι στο Δαφνί παραμένουν από το πρωί στην πύλη του νοσοκομείου, μοιράζοντας ενημερωτικό υλικό στους διερχόμενους.

Γύρω στις 14.00 στο σημείο εμφανίστηκαν και τα ΜΑΤ, προαναγγέλοντας συλλήψεις αν οι εργαζόμενοι επιχειρήσουν να κλείσουν το δρόμο.

Οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνουν στο σημείο, ενώ μέσα στην ημέρα θα συνεδριάσουν για να αποφασίσουν τις επόμενες δράσεις τους.

Μιλώντας στην τηλεόραση του Σκάι, η υφυπουργός Υγείας Ζέτα Μακρή προανήγγειλε συζήτηση «εκ του μηδενός» τη Δευτέρα.

Δυναμική κινητοποίηση των εργαζομένων στα Ψυχιατρεία ενάντια στις 330 διαθεσιμότητες

απο 902.gr

Νέα κινητοποίηση το Σάββατο το πρωί

Δυναμική κινητοποίηση πραγματοποίησαν την Παρασκευή οι εργαζόμενοι των Ψυχιατρείων Δαφνί και Δρομοκαΐτειο ενάντια στην αιφνιδιαστική εφαρμογή των διαθεσιμοτήτων 250 εργαζομένων από το ΨΝΑ και 83 εργαζομένων από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Το πρωί προχώρησαν σε αποκλεισμό της Λεωφόρου Καβάλας στο Δαφνί και σε μερική κατάληψη του οδοστρώματος, στο ρεύμα εξόδου προς Κόρινθο. Νωρίτερα, οι εργαζόμενοι του ΨΝΑ προχώρησαν σε συμβολικό αποκλεισμό των γραφείων της Διοίκησης του Ψυχιατρείου.

Καλούν σε νέα συγκέντρωση στις 10 το πρωί του Σαββάτου έξω από το Δαφνί.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με το σχεδιασμό του Υπουργείου, ο οποίος εντάσσεται στα πλαίσια της ΕΕ και της «αποασυλοποίησης», και όπως ξεκάθαρα τον γνωστοποίησε στην Επιτροπή Αγώνα εργαζομένων ο Γιάννης Ευδοκιμίδης, διοικητής της 3ης ΥΠΕ, προβλέπεται ότι: Το αργότερο μέχρι τα Χριστούγεννα, 3 κλινικές (επί συνόλου των 7 που λειτουργούν στο ΨΝΑ), δηλαδή 3 μονάδες Οξέων Περιστατικών του ΨΝΑ μαζί με τις Δομές, τα Οικοτροφεία και τους Ξενώνες, με ολόκληρο το ιατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό και τον πλήρη εξοπλισμό τους θα μετακινηθούν άμεσα στα νοσοκομεία Σισμανόγλειο, Σωτηρία και Πολυκλινική. Το σύνολο του προσωπικού, μόνο από το ΨΝΑ που μπαίνει στη διαδικασία της «αξιολόγησης» ανέρχεται σε 250, εκ των οποίων 150 είναι ιατρικό, νοσηλευτικό προσωπικό και οι υπόλοιποι είναι τεχνικό και διοικητικό προσωπικό. Σύμφωνα με το σχέδιο που επεξεργάζεται το Υπουργείο, το Δρομοκαΐτειο θα μεταφερθεί εξ ολοκλήρου στο Ασκληπιείο Βούλας.

Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες και κάτω από την άμεση και αποφασιστική απάντηση των εργαζομένων, η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας «άδειασε» το διοικητή της 3ης ΥΠΕ και εμφανίστηκε καθησυχαστική για τις εξελίξεις στα Ψυχιατρεία, αν και κατ' επανάληψη έχει ξεκαθαρίσει ότι το Σύμφωνο Λυκουρέντζου - Άντορ θα εφαρμοστεί απαρέγκλιτα. ΟΙ εργαζόμενοι σημειώνουν ότι το Υπουργείο καταφεύγει σε ελιγμούς, με στόχο την αγωνιστική εκτόνωση των διαθέσεων των εργαζομένων και τον αποπροσανατολισμό τους, ώστε να κερδίσει χρόνο για την απρόσκοπτη υλοποίηση του αντιλαϊκού σχεδιασμού του. Οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι θα βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα και επαγρύπνηση, θα κλιμακώσουν τη δράση τους και καλούν στην άμεση έκφραση ταξικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης.

Οι εργαζόμενοι των δύο ψυχιατρείων αναμένεται στις αρχές της επόμενης εβδομάδας να μεταβούν στο Υπουργείο Υγείας επιδιώκοντας συνάντηση με τον Άδωνι Γεωργιάδη.

Το αγωνιστικό πρόγραμμα κρίθηκε επιβεβλημένο, καθώς φέρεται ότι μετά από αιφνιδιαστική εντολή του υπουργού Υγείας, την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο Υπουργείο στην οποία συμμετείχαν ο γγ του Υπουργείου, οι διοικητές της 2ης και 3ης ΥΠΕ, ο νέος διοικητής του Δρομοκαΐτειου και η υποδιοικήτρια του ΨΝΑ. Στη σύσκεψη αποφασίστηκε με διαδικασίες «fast track» να ζητηθούν από τις διοικήσεις των 3 ψυχιατρείων τα ονόματα και οι ειδικότητες όλων των εργαζομένων, οι οποίοι θα τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας - κινητικότητας.

Υπενθυμίζεται ότι το κλείσιμο των ψυχιατρείων και η παράδοσή τους στις περιβόητες ΜΚΟ και τους ιδιώτες - επιχειρηματίες με την ανάλογη «έξοδο» του προσωπικού, προβλέπεται με βάση το παλαιότερο Σύμφωνο Ανδρέα Λυκουρέντζου - Λάζλο Άντορ, στα πλαίσια της ΕΕ.